KARAPINAR’A YÜKSEK OKUL İSTİYORUZ

 

Karapınar’ın nüfusu, 1980 Genel Nüfus Sayımı’na göre, köyler dâhil 38.786 iken, 1985 Genel Nüfus Sayımı’na göre 41.696 olup, 1990’da bu rakam 44.254’e ulaşmıştır. 1980 ile 1985 yılları arasında nüfus artış oranımız binde 7,5’tir. 1985 ile 1990 yılları arasında ise nüfus artış oranı binde 6,13’tür. İlçemizin nüfus artış oranında zaman içinde bir azalma olup, İlçeden başka yerlere göçler bunda etkili olmaktadır. Şöyle ki; İlçede ticarî faaliyet alanı daralmış olup, işyeri ve hane nakleden esnaf ve vatandaş sayısı dikkat çekecek rakamlara ulaşmıştır. İlçe tarımı kuru ziraat esasına dayalı olup, ekilebilecek sahanın küçük bir miktarı ancak sulu ziraata açıktır. İlçe yüzölçümünün 2/3’üne yakın bir kısmı ekilebilir kültür arazisi niteliğindedir. Vatandaşların şahsî gayreti ile 2.800 adet yeraltı kuyusu açılmış olup, mazotla çalıştırılan su motorları sayesinde yeraltı suyu çıkarılabilmektedir. Resmî kayıtlarımıza göre, tarım sektörü içinde toplam 10.115 aile çiftçilikle iştigâl etmekte olup, yaptıkları faaliyet tamamen aile işletmesi statüsündedir. Tabiat şartlarına bağlı olarak yapılan tarım faaliyetlerinden dolayı tarım sektöründe gelecek 5 yıl içerisinde işgücü ihtiyacında bir azalma beklenmektedir. Çünkü Devlet imkânları ile yeraltındaki suyun elektrik kullanımıyla çiftçinin emrine verilmesi sağlanamadıkça tarım faaliyetlerinde gerileme olacağı ve tarım toprağının zengin çiftçilerin elinde toplanacağı, küçük aile işletmelerinin topraklarını satmak zorunda kalacakları açıktır.

İlçemizde sanayi tesisleri ve bu tesislerin İlçe ticaret hacmi içindeki payı azdır. İki adet un fabrikası, bir yem fabrikası, bir tuğla fabrikası, bir süt fabrikası, Salur Köyü’nde % 98 hissesi bir Fransız şirketine, % 2 hissesi bir Türk Jeoloji Mühendisine ait Karbonik Asit Tesisi mevcuttur. Karapınar Kaymakamlığı Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı’nın teşebbüsü ile İlçe merkezinde29 Eylül 1992 tarihinde Sanayi ve Ticaret Bakanlığı’nca görevlendirilen bir halı kurs öğreticisinin nezaretinde halı atölyesi açılmış olup, şu andaki mevcut duruma göre 63 kişiye iş imkânı sağlanmıştır. 30 tezgâh kapasiteli, kiralık bir mekânda yürütülen halıcılık faaliyetlerinde mevcut kapasitenin arttırılması için çalışmalar yapılmaktadır.

Halıcılık faaliyetleri ve tecrübesi Karapınar merkezi ile birlikte kasaba ve köylerimizde eski ve köklüdür. Halı atölyemizde dokunan, atkısı ve çözgüsü yün olan halıların pazarlama problemini çözmüş olup, istihdam kapasitesini artıracak, atölye düzeninde halı imalâtını özendirecek yeni faaliyetler içindeyiz. İlçe merkezinde, yakın bir gelecekte halı atölyesi sayısını 3’e çıkarmayı plânlıyoruz. Yakın bir gelecekte mevcut halı atölyesindeki işçi istihdam kapasitesini 100-120 kişilik bir seviyeye ulaştıracağız. İlçe merkezi, kasaba ve köylerimizde Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı Halı Atölyesinin dışında tek çatı altında en az 50 kişinin çalıştırıldığı başka bir müessese yoktur.

İlçede hizmetler sektörü çok zayıftır. Turizm faaliyetleri ve tesisi yoktur. Turistik otel niyetiyle yapılmış ve mülkiyeti Karapınar Belediyesi’ne ait olan İlçe Terminali yakınındaki çok katlı binanın hangi gaye için kullanılacağına Belediye İdaresince halen karar verilmiş değildir. Turistik otel hizmeti yapmak niyetiyle düzenlense bile müşteri bulunamayacaktır.

Bugünkü bilgilerimize göre, İlçenin tabiî kaynaklar ve madenler yönünden yetersizliği de dikkate alınırsa, dışa kapalı bir toplum düzeninin hâkim olduğu Karapınar’da açılacak bir yüksek okulda öncelikle halıcılık, dericilik, kesim ve et endüstrisi ve süt ve ürünleri bölümlerine ihtiyaç vardır. Zira halıcılığın hammaddesi olan yün İlçenin mahallî kaynakları arasında yeterince vardır. Aşağı yukarı İlçe genelinde her evde birer halı tezgâhı bulunmaktadır. Kurulduğu günden beri Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı tarafından fakir vatandaşlara, iş kurma yardımı olarak, karşılıksız, 207 adet halı tezgâhı dağıtılmıştır. İlçemizde halıcılık faaliyetlerinde, İstanbul’daki bazı ihracatçılar eliyle, ihracat bağlantısı olan tecrübeli halı imalâtçıları bulunmakta olup, tek başına bu sahada 150 kişiye iş imkânı sağlamış olan müteşebbisler vardır. O halde bu faaliyet sahasında ihtiyaç duyulacak olan desinatör, halı kurs öğreticisi ve benzeri gibi bu faaliyetin teknik yönünü bilen ve geliştiren, hattâ halıcılığın yan kolu olarak kök boya bitkilerinin üretimini yaptıran, atölyesini kuran ve çalıştıran tecrübeli, bilgili insanlara ihtiyacımız vardır.

Küçük ve büyük baş hayvan mevcudu yönünden İlçe potansiyeli kendi kendisine yeterli seviyededir. Kamyon nakliyatının büyük bir kısmını özellikle İstanbul’a canlı hayvan sevki teşkil eder. Hayvan mevcudunun sayı olarak dikkate alınması dericilik ve kesim ve et endüstrisi programlarının açılmasını beklediğimiz Meslek Yüksekokulu bünyesinde düşünülmesinde etkili olacaktır kanaatindeyim. Yine aynı faaliyetin devamı olarak, İlçemizde 1973 yılında kurulan S.S. Gıda Sanayi Karapınar Üretim, Tüketim ve Satış Kooperatifi bünyesinde, 388 ortağı bulunan ve halen birtakım sıkıntıları olmasına rağmen % 25 kapasiteyle üretim yapan ve anonim şirkete dönüşmeye çalışan Kar-Süt Fabrikası açılacak yüksekokuldan mezun olacaklara yeni iş imkânları sağlayacaktır.

İlçemizde 130.000 dekarlık bir Hazine arazisinde İl Köy Hizmetleri Araştırma Enstitüsü’ne bağlı olarak faaliyetlerini sürdüren Karapınar Tali İstasyonu önemli sayıda insanımızın istihdam edildiği bir başka müessesedir.

İlçemiz bir yüksekokulun açılması için gerekli şartları hazırlamıştır. Talebimiz Valiliğe ve Üniversite Rektörlüğü’ne ulaşmıştır. Yüksekokula kavuşacağımız günlerin özlemi ile neticeyi bekliyoruz.

Not: Bu makale, Konya Postası’nın 28 Kasım 1992 tarih ve 5755 sayılı nüshasında yayımlanmıştır.

 

Ekrem YAMAN

KARAPINAR KAYMAKAMI